επίπλαση

η (Α ἐπίπλασις)

1. ιατρ. τοποθέτηση επιπλάσματος, εμπλάστρου

2. το φράξιμο (γέμισμα) ρωγμών, ραγάδων, χασμάτων κ.λπ. με πλαστική ύλη, το στοκάρισμα

αρχ.

μτφ. σύνθεση φανταστικής, πλαστής διηγήσεως («δι’ ἐπιπλάσεως τῶν διηγημάτων κατασιγάζουσιν αἱ μητέρες τὰ παιδία», Μ. Βασ.).